Young adult boekreviews

Het boek ‘You’ve reached Sam’ zag ik al maanden voorbij komen op Insta en TikTok, dus toen Volt Uitgeverij aankondigde dat ze dit boek gingen vertalen, wilde ik hem direct hebben. Nu ik het boek gelezen heb, kan ik alleen maar zeggen: wow. Wat een verhaal. De laatste tien pagina’s las ik huilend uit. ‘Hallo, met Sam’ krijgt van mij vijf dikverdiende sterren!Julie verhuist met haar ouders naar Ellensburg en ontmoet op school Sam. Sam duikt op alle plekken waar Julie komt op en ze raken met elkaar aan de praat. Wat volgt is een romantische relatie van ruim drie jaar, tot de laatste maanden van de middelbare school aanbreken. Sam krijgt een ongeluk. Sam overleeft het niet. Sam’s familie en vrienden blijven gebroken achter. Julie is ontroostbaar. Wat moet ze zonder Sam? Terwijl iedereen een manier probeert te vinden om door te gaan zonder Sam, wil Julie hem niet loslaten en belt ze in een opwelling zijn nummer. Tot haar grote verbazing wordt er opgenomen…Dit is echt zo’n verhaal dat je naar de keel grijpt, onder je huid gaat zitten en je vervolgens niet meer loslaat. Het verhaal begint als Sam al overleden is, maar door flashbacks en gesprekken ontdek je wat er met Sam gebeurd is. Hoofdstukken die zich in het nu afspelen worden afgewisseld met hoofdstukken waarin Sam nog leeft, waardoor je alle mooie momenten van Julie en Sam alsnog meekrijgt. Hierdoor voelde ik steeds meer liefde voor Sam en Julie en breekt je hart des te meer als Julie Sam langzaam los moet laten.Het verhaal is natuurlijk een beetje magisch en hoewel het ontzettend mooi zou zijn, heb ik nog nooit iemand gesproken die echt met de doden heeft gecommuniceerd. Toch voelt het verhaal geloofwaardig en realistisch aan. Waarschijnlijk omdat de grote wens van iedereen die weleens iemand is verloren in vervulling gaat in dit boek: nog eenmaal met iemand spreken die er niet meer is. Je gunt het Julie zo dat ze op een mooie manier afscheid van Sam kan nemen: eigenlijk gun je dat iedereen die een dierbare moet verliezen.Het verhaal laat heel mooi zien wat er gebeurt als iemand overlijdt. Hoe de roes in de week na het overlijden voelt. Hoe vriendschappen veranderen omdat er iemand mist. Hoe lastig het is over iemand te praten, maar nog lastiger om niet over iemand te praten. En hoe intens het verdriet en gemis aan kan voelen. Dit verhaal is herkenbaar voor iedereen die weleens iemand verloren heeft. Of het nu een familielid, vriend of kennis is geweest. Rouw, verdriet en gemis komen bij iedereen anders tot uiting, maar doordat er verschillende personages aan het woord komen, zie je een aantal van deze verschillende manieren. Dat maakt het verhaal heel mooi.De ontwikkeling van Julie, om wie dit verhaal toch wel draait, is heel mooi. Mooi hoe ze van alles wegstoppen, naar dwangmatig vasthouden, naar tot slot loslaten gaat. Geholpen wordt ze hierbij door haar moeder, vrienden en collega’s. Naast dat dit boek draait om rouwverwerking, komen ook andere onderwerpen aan bod. Zo worstelen de jongeren in het verhaal met wat ze na de middelbare school willen doen (en de toelatingen en afwijzingen van bepaalde universiteiten) en draait het verhaal om vriendschap. Over alles aan elkaar vertellen, over elkaar helpen en steunen en het veranderen van een vriendschap door bepaalde gebeurtenissen die plaatsvinden in het leven. Dit alles geeft het boek een hele mooie diepere laag die je aan het denken zet.Dustin Thao debuteert met dit boek, maar dat zou je niet zeggen. Zijn schrijfstijl is heel prettig met een mooie balans tussen dialogen, gedachtes en precies genoeg vaart. Soms worden kleine tijdssprongetjes gemaakt, maar dit komt de snelheid van het verhaal alleen maar ten goede. De gedachtes en gevoelens van Julie worden mooi omschreven en ik kon mij goed voorstellen wat zij meemaakte. Dit zorgt er (helaas) ook voor dat het boek je extra diep raakt.Het einde heb ik huilend gelezen. Dit heb ik van meer mensen gehoord, dus wees gewaarschuwd ;) Hoewel het einde mijn hart brak, was het wel een heel mooi einde voor de personages. Mooi hoe de epiloog laat zien hoe het Julie verder vergaat (in een notendop).‘Hallo, met Sam’ is een geweldige Young Adult die iedereen zou moeten lezen. Hoewel er verdrietige en lastige thema’s en onderwerpen worden aangesneden, kent het boek ook een flinke dosis romantiek en vriendschap. ‘Hallo, met Sam’ raakt je diep in de kern van je ziel, maar laat ook zien hoe mooi het leven kan zijn. De boodschap die ik het uit verhaal heb gehaald is: geniet van elk moment, groot of klein, met de mensen op je heen. Je weet nooit wanneer het plotseling voorbij kan zijn.

In deze nieuwe Kluitman novelle staat Jelena voor een onmogelijke keus: blijft ze oppassen op peuter Maeve of gaat ze in op de uitnodiging van haar crush Jordy? De ene keuze leidt tot de volgende foute beslissing, tot er geen weg terug meer lijkt te zijn…Deze spannende novelle krijgt van mij 3,5 ster.Jelena is vijftien en aan het sparen voor een drumstel. Ze mag het oppasadres van haar buurmeisje overnemen en komt zo terecht bij een rijk gezin in een mooie wijk. Jelena heeft al wat ervaring met oppassen, dus hoe moeilijk kan het zijn om peuter Maeve netjes in bed te leggen? Alles lijkt goed te gaan, tot de grote crush van Jelena, Jordy, haar een appje stuurt met de vraag of ze komt chillen. Natuurlijk wil Jelena dat, maar Maeve ligt boven…Jelena besluit Maeve mee te nemen, maar dat is het begin van een reeks foute beslissingen die zelfs Maeves veiligheid in gevaar brengen…Komt Maeve ongedeerd weer thuis?Wat een spannend verhaal was dit weer! De keuze die Jelena moet maken is waarschijnlijk heel herkenbaar voor tieners. Hoewel je natuurlijk weet dat ze gewoon binnen moet blijven met Maeve, snapte ik de verleiding van het afspraakje wel. Op het strand, waar Jelena met Jordy naartoe gaat, loopt het steeds meer uit de hand en ik voelde de druk op mijn borst steeds meer toenemen. De angst van Jelena, de paniek van Maeve, alles wordt goed omschreven en daardoor is het verhaal echt heel spannend! De omgeving en de gebeurtenissen worden sowieso goed omschreven. Dit zorgt ervoor dat het verhaal en de personages gaan leven.Ik denk dat dit verhaal geschikt is voor tieners vanaf 13 jaar. Het taalgebruik is ook duidelijk aangepast aan deze leeftijdsgroep. Ik vond het zelf een beetje jammer dat het verhaal vanuit de derde persoon wordt verteld. Ik heb het idee dat als het gehele verhaal vanuit het perspectief van Jelena was verteld, het nog meer indruk zou hebben gemaakt.Ik vind ‘De babysitter’ een goed en spannend boek met veel herkenbare elementen voor tieners. Een novelle die je zo uitleest door alle spanning gedurende het verhaal!

Theo-Henk Streng schreef met Dochter van de onderwereld een boek over hoe het is om kind te zijn van een crimineel. En dan niet zomaar een crimineel, maar eentje die door het hele land bekend en berucht is. De dochter van Willem Holleeder, Ridouan Taghi of verder van huis, Al Capone.

Yes! Uitgeverij De Fontein heeft weer een nieuwe (jeugd)thriller uitgebracht en ditmaal is het een nieuwe titel van Cis Meijer: ‘Game On’. De cover doet je al bijna op het puntje van je stoel zitten en ook de flaptekst klonk heel spannend. Ik werd in het verhaal van Noor en Sky gezogen en was verrast door de ontknoping. ‘Game On’ krijgt van mij dan ook 4 sterren.Noor krijgt samen met haar vrienden Sky, Jordi, Daan en Eline een mysterieuze uitnodiging voor het deelnemen aan een YouTube-spel ‘Breakpoint’. Hoe goed kennen de vrienden elkaar en hoe ver gaan ze voor elkaar? De hoofdprijs is een flink pot geld, die.Noor goed kan gebruiken nu haar moeder in geldproblemen zit. De aanloop naar het spel verloopt alleen wat vreemd: de challenges die de vrienden vooraf moeten uitvoeren zijn heftig en de antwoorden op de vragenlijst moeten geheim blijven…Zal iedereen het spel overleven?Het boek draait om vijf jongeren, waarvan het verhaal verteld wordt vanuit de perspectieven van Noor en Sky. De andere vrienden worden bekeken vanuit hun oogpunt. Noor en Sky worden goed uitgewerkt en vond ik leuk om te volgen, de andere drie vrienden vond ik wat vlak en stereotiep blijven. Ik vroeg mij soms oprecht af waarom Noor met hen bevriend was en dat vond ik jammer. Ik had iets meer binding en loyaliteit binnen de vriendenclub willen merken.‘Game On’ is een boek voor jongeren vanaf 14 jaar. De vriendengroep in het verhaal is rond de 15/16 jaar oud en houdt zich bezig met zaken waar jongeren zich zeker in zullen herkennen: TikTok-filmpjes maken, er goed uitzien, feestjes vieren ect. Toch laat het verhaal ook mooi de keerzijde hiervan zien: hoe het kijken naar anderen kan zorgen voor een onrealistisch zelfbeeld, het ontstaan van eetproblemen en overmatig sporten. Ook toont het verhaal hoe makkelijk het is om iemand online te volgen en hier misbruik van te maken. Zo wordt Sky overvallen en dat is niet geheel toeval…Het boek is spannend, hoewel ik de opbouw naar het daadwerkelijke spel wel wat lang vond duren. Hierdoor zakte de spanning iets in, maar dit kwam wel snel weer terug. Zodra het spel start, lees het boek als een trein. De ontknoping had ik deels verwacht, maar verraste mij tegelijkertijd ook. Dat vind ik altijd leuk, als ik verrast wordt door een verhaal, want dan was het niet voorspelbaar.De schrijfstijl van Cis Meijer is toegankelijk en herkenbaar voor jongeren en leest daarnaast als een trein. De berichtjes en mailtjes die tussendoor getoond worden zijn een leuke afwisseling en maken dat het verhaal nog realistischer wordt voor jongeren.De cover is ontzettend mysterieus en maakte mij direct nieuwsgierig naar het verhaal. Leuk dat de cover en de rug van het boek helemaal in de stijl zijn van de andere (jeugd)thrillers van De Fontein, want daardoor past het boek prachtig binnen mijn collectie.Cis Meijer heeft met ‘Game On’ een realistisch verhaal voor jongeren geschreven. Door herkenbare onderwerpen en een flinke dosis spanning word je in het verhaal getrokken en kom je er pas na het dichtslaan van het boek weer uit. Een aanrader voor zowel jongere als oudere lezers! Ik ben benieuwd of jij de ontknoping aan zag komen ;)

Afgelopen week was de release van de nieuwste Kluitman-novelle ‘Slipjacht’. Ik las het boek binnen een uurtje uit en heb’ Slipjacht’ beoordeeld met vier sterren. Ik raad dit spannende boek(je) dan ook zeker aan!Mateo is een jongen van vijftien met een moeilijke thuissituatie en nare ervaringen op school. Zijn moeder is vertrokken naar Afrika toen Mateo nog erg klein was, zijn vader begrijpt hem niet en op school wordt Mateo veel gepest. Zijn vrienden hebben hem in de steek gelaten en de enige manier om met al die frustraties en emoties om te gaan, is voor Mateo om te tekenen. Zijn tekeningen zijn bloederig, want Mateo gelooft dat alles meevalt als je je maar inbeeldt dat het altijd erger kan. Als de vader van Mateo zijn tekeningen ontdekt, wil hij dat Mateo met iemand gaat praten. Halsoverkop vertrekt Mateo op schoolkamp naar de Veluwe, maar nog voor het bereiken van het kampgebouw neemt hij de benen. Mateo wil met rust gelaten worden, voor zichzelf zorgen en bewijzen dat hij geen freak is. Wat hij niet weet, is dat er in het bos iemand ronddwaalt. Iemand die veel eenzamer, bozer en gevaarlijker is dan Mateo zich kan voorstellen…’Slipjacht’ is een spannend boek vol avontuur. Mateo is een bijzonder personage om te volgen, hij vertoont wat apart gedrag, maar is een lief en leuk persoon. Ik kreeg oprecht medelijden met hem. Doordat je vanuit Mateo’s perspectief leest, ervaar je hoe alleen en niet begrepen hij zich voelt. Mateo ontwikkelt gedurende het boek een bijzondere vriendschap, iets wat het verhaal zeker verrijkt. Ook de band met zijn ouders verandert door de gebeurtenissen in het boek. Mooi om te lezen dat er altijd ruimte is voor tweede kansen.De schrijfstijl van het boek is vlot. De gebeurtenissen en beschreven gevoelens zullen vooral voor jongeren tussen de 13 en 18 jaar zeker herkenbaar zijn. Het verloop van het verhaal is spannend en redelijk onvoorspelbaar. Je wilt graag weten wie het gevaar in het bos vormt en wat zijn beweegredenen zijn. Of ik dit uiteindelijk heel geloofwaardig vond? Dat niet per sé, maar het maakte het verhaal wel spannend.‘Slipjacht’ is weer een fijne, maar bovenal spannende novelle voor jongeren en/of liefhebbers van spannende verhalen. Ik heb genoten van dit nieuwe deel in de reeks novelles en beoordeel het boek dan ook met vier sterren. In september verschijnt er weer een nieuwe novelle, ‘Wat we niet zeggen’. Ik kan niet wachten!

Een boek over het gebruiken van lachgas, en mogelijk gevolgen, eigenlijk is het heel logisch dat dit boek er nu is. Te vaak hoor je bij ongelukken dat er lachgaspatronen gevonden worden. Een heel actueel thema.Het verhaal verheerlijkt het gebruik van lachgas niet. Maar je begrijpt, al lezend, wel de aantrekkingskracht er van. Daarnaast wordt de groepsdruk ook duidelijk beschreven, want in veel gevallen zal dat ook zeker een rol spelen.Luca wil er in het begin helemaal niet aan, maar onder druk van haar nieuwe vrienden probeert ze het toch een keertje. Met de bedoeling dat het daarbij blijft.Natuurlijk loopt het leven anders en blijft ze meedoen. Maar als het dan fout gaat, gaat het ook flink fout en wordt er een harde les geleerd.Wat ik goed vind aan dit verhaal is dat het nergens belerend overkomt. Nergens wordt er met het vingertje gewezen. En ergens begrijp je de keuzes van de personages ook nog.Het is een vlot geschreven actueel verhaal.

Kate viert haar verjaardag in een luxe hotel, Riverside. Ze viert haar verjaardag met haar beste vrienden Linne, Lucas en Fender. Het begint als een leuk en gezellig weekend maar slaat al snel om in een ultieme nachtmerrie. Ze ontvangen room service, berichten aan de deur van hun kamer. Berichten die steeds meer onthullen over wat er een jaar geleden gebeurd is. Een ding is duidelijk, de boodschap van de berichten is: wraak. Eén van de vier zal zich moeten opofferen. Doen ze dan niet, zal hij zelf iemand kiezen.